علامت تجاری، یکی از بارزترین وجوه تمایز و تشخیص کالا و خدمات رقبا در بازار است که منطبق بر قانون، ثبت آن، اختیاری بوده و الزام قانونی ندارد. با این حال ثبت علائم، مورد توجه فعالان اقتصادی قرار گرفته؛ چراکه معیار تمایز بخشی برای مصرف کنندگان نهایی است.
علامت تجاری، یکی از بارزترین وجوه تمایز و تشخیص کالا و خدمات رقبا در بازار است که منطبق بر قانون، ثبت آن، اختیاری بوده و الزام قانونی ندارد. با این حال ثبت علائم، مورد توجه فعالان اقتصادی قرار گرفته؛ چراکه معیار تمایز بخشی برای مصرف کنندگان نهایی است.
کاربرد اصلی علامت، تمایز بخشی است. برای تقاضای ثبت علامت، می بایستی عدم مشابهت با علایم موجود در بازار، در نظر گرفته شود.
مستند به قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری؛
طبق بند الف ماده 30: علامت، هر نشان قابل رؤیتی که بتواند کالاها یا خدمات اشخاص حقیقی یا حقوقی را از هم متمایز سازد.
در بند الف ماده 32: علامتی که نتواند کالاها یا خدمات یک مؤسسه را از کالاها و خدمات مؤسسه دیگرمتمایز سازد، را قابل ثبت ندانسته است.
در نهایت در بند ه ماده 32: صریحا علامتی که عین یا به طرز گمراه کننده ای، شبیه یا ترجمه یک علامت یا نام تجاری باشد، که برای همان کالاها یا خدمات مشابه متعلق به مؤسسه دیگری که در ایران معروف است، را قابل ثبت نداسته است.
نکته: در صورت تعرض و نقض علامت، مالک علامت می تواند مطالبه خسارت مادی و معنوی کند.