نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
1398/07/10
7/97/3274
1398/07/10
7/97/3274
استعلام:
بازگشت به استعلام شماره 709/د مورخ 1397/12/04 به شماره ثبت وارده 3274 مورخ 1397/12/12، نظریه مشورتی این اداره کل به شرح زیر اعلام می گردد:
1 و 2: هرگاه دادگاه رأی داور را غیر قابل اجرا بداند، نمی تواند صرفاً دستور بایگانی کردن درخواست را صادر کند؛ بلکه باید تصمیم قضایی خود را به نحو مستدل و مستند به قانون اتخاذ نماید و از آنجا که برای طرفین رأی داوری این تصمیم دارای آثار است، باید به آنان ابلاغ شود.
در خصوص قابل تجدیدنظر بودن این تصمیم، هرچند ممکن است با توجه به ملاک ماده 175 قانون اجرای احکام مدنی 1356، این تصمیم قابل تجدیدنظر دانسته شود، اما به لحاظ اصل قطعی بودن آراء دادگاه های عمومی مذکور در ماده330 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی1379 و عدم احصاء تصمیم مذکور در ماده 332 این قانون، باید معتقد به قطعی بودن آن بود.
3 - 3: با توجه به پاسخ سوالات فوق، پاسخ به این سوال منتفی است.
4 و 5: مقررات ماده 83 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی 1379، نافی دیگر مقررات این قانون نمی باشد؛ مانند مواد 70 و 73 که در آنها ابلاغ قانونی پیشبینی شده است و گرنه به معنای نسخ مقررات مزبور است؛ در حالی که مقنن هیچگاه مواد مذکور در یک قانون را که به طور همزمان تصویب شده است، به وسیله ماده یا مواد دیگری از همان قانون نسخ نمی کند و اصولا در مقام صدور اجراییه دادگاه بر اساس اوراق ابلاغ شده اتخاذ تصمیم می کند و طبیعتا طرف دیگر حضور ندارد تا مدعی عدم اطلاع از اوراق ابلاغ شده گردد. بدیهی است هرگاه حتی پس از صدور اجراییه، طرف مقابل مدعی عدم اطلاع از اوراق ابلاغ شود، دادگاه در اجرای ماده 83 قانون فوق الذکر موضوع را بررسی و تصمیم مقتضی اتخاذ می کند.
